Wanneer moet je naar de fysiotherapeut?
Wanneer moet je naar de fysiotherapeut?
Iedereen heeft weleens last van spieren of gewrichten. Soms gaat het vanzelf over, soms blijven klachten zeuren of verergeren ze juist. Maar wanneer is het verstandig om een fysiotherapeut in te schakelen?
In deze blog leg ik je uit wat een fysiotherapeut precies doet, welke signalen erop wijzen dat je baat kunt hebben bij fysiotherapie, en wat je kunt verwachten van een eerste afspraak.
Wat doet een fysiotherapeut eigenlijk?
Een fysiotherapeut is een specialist in het bewegingsapparaat: spieren, pezen, gewrichten, zenuwen en de manier waarop alles samenwerkt. Met behulp van het onderzoek, oefentherapie en begeleiding helpt de fysiotherapeut bij:
- Het verminderen van pijn en beperkingen
- Het verbeteren van mobiliteit en kracht
- Het herstellen na een blessure, operatie of ongeval
- Het voorkomen van terugkerende klachten
- Het begeleiden van mensen met chronische aandoeningen zoals artrose, reuma of COPD
Fysiotherapie is dus niet alleen voor sporters of revaliderende mensen. Ook bij alledaagse klachten of langdurige overbelasting kan een fysio een wereld van verschil maken.
7 signalen dat je naar de fysiotherapeut moet
1. Je hebt al langer dan een week pijn aan spieren of gewrichten
Pijn die na enkele dagen rust of lichte beweging niet vermindert, kan een teken zijn van overbelasting, instabiliteit of beginnende blessure. De fysiotherapeut kan helpen de oorzaak te achterhalen en het herstel te versnellen met gerichte behandeling.
2. Je klachten komen steeds terug
Heb je regelmatig last van je onderrug, schouder of knie? Dan is het waarschijnlijk geen toeval. Terugkerende klachten kunnen veel verschillende oorzaken hebben. Door een goede analyse te maken van de (sport-) activiteiten kunnen we achterhalen wat er mis gaat. Een fysiotherapeut kijkt naar het totaalplaatje en biedt structurele oplossingen in plaats van symptoombestrijding.
3. Je hebt moeite met dagelijkse handelingen
Als bukken, traplopen, tillen of zelfs wandelen moeizaam gaat, hoeft dat niet ‘erbij te horen’. Veel mensen wennen aan beperkingen en pijn, terwijl fysiotherapie juist kan helpen om die bewegingsvrijheid terug te winnen.
4. Je herstelt niet goed na een operatie of blessure
Na een operatie (bijvoorbeeld aan knie, schouder, rug of heup) of na een verstuiking of botbreuk, is het herstel vaak grillig. Fysiotherapie helpt om op een veilige en effectieve manier opnieuw kracht, stabiliteit en functie op te bouwen. Zonder begeleiding blijft herstel soms onnodig lang hangen.
5. Je hebt een sportblessure of wilt verantwoord sporten
Of je nu recreatief sport of topsporter bent: als je last hebt van een spier, pees of gewricht bij het trainen, is snel handelen belangrijk. Wachten tot de pijn vanzelf verdwijnt leidt vaak tot verergering. Een fysiotherapeut helpt je niet alleen herstellen, maar ook voorkomen dat de blessure terugkomt.
6. Je hebt chronische pijn of een langdurige aandoening
Bij klachten als artrose, reuma, fibromyalgie of nek-/rugpijn kan fysiotherapie helpen om de belastbaarheid te verhogen, klachten te verlichten en kwaliteit van leven te verbeteren. Ook mensen met neurologische aandoeningen (zoals Parkinson of MS) of longklachten (zoals COPD) kunnen veel baat hebben bij gespecialiseerde fysiotherapie.
7. Je wilt weten of je klachten serieus zijn
Niet elke klacht vereist een volledig behandeltraject. Maar het kan wél rust geven om even een professioneel oordeel te krijgen. Door goed te informeren over de klacht of blessure kunnen veel mensen zelf de klacht managen en zitten ze niet meteen aan een heel behandeltraject.
Heb ik een verwijzing van de huisarts nodig?
In de meeste gevallen heb je geen verwijzing nodig. Sinds 2006 kun je rechtstreeks naar de fysiotherapeut. Alleen bij sommige chronische aandoeningen of na een ziekenhuisopname is een verwijzing noodzakelijk voor vergoeding vanuit de basisverzekering.
Twijfel je? Ik check graag voor je of je verzekerd bent voor jouw klachten en of er een verwijsbrief nodig is.
Wat kun je verwachten van je eerste afspraak?
Een eerste afspraak bij Fysio Roel bestaat uit:
- Intakegesprek – we bespreken je klachten, medische voorgeschiedenis en doelen.
- Lichamelijk onderzoek – gericht op het lokaliseren van de oorzaak: kracht, stabiliteit, bewegingsbeperkingen, etc.
- Behandelplan op maat – vaak beginnen we direct met de eerste oefeningen of behandeling.
Je krijgt praktische tips, uitleg over het verloop van herstel, en een helder plan om stap voor stap vooruitgang te boeken.
Conclusie: Wacht niet onnodig lang
Veel mensen wachten te lang met het inschakelen van hulp, soms weken of maanden, in de hoop dat klachten vanzelf verdwijnen. Maar hoe eerder je start met de juiste behandeling, hoe sneller je meestal herstelt. Fysiotherapie is geen laatste redmiddel, maar juist een slimme stap in je herstelproces.
Heb je twijfels over je klachten? Neem gerust contact op met Fysio Roel. We helpen je graag verder, zonder gedoe.
Is het erg als je scheef staat? In de wereld van fysiotherapie en sport horen we het vaak: ''Je lichaam moet in balans zijn''. Even sterke spieren aan beide kanten, gelijke flexibiliteit links en rechts, en een symmetrische houding. Als dat niet zo is, zou je meer kans hebben op blessures. Maar klopt dat eigenlijk wel? In deze blog leg ik uit waarom het streven naar een perfect symmetrisch lichaam niet altijd nodig is. Sterker nog, een beetje scheef is heel normaal en soms zelfs handig. We gaan kijken wat hier precies over bekend is. Wat bedoelen we met symmetrie? Als we het hebben over symmetrie in het lichaam, bedoelen we meestal dat de linker- en rechterkant van je lichaam er ongeveer hetzelfde uitzien en hetzelfde kunnen. Denk aan even lange benen, even sterke armen of even soepele schouders. In de praktijk is dat bij vrijwel niemand het geval. De meeste mensen zijn bijvoorbeeld rechts- of linkshandig, en gebruiken die kant vaker. Daardoor ontstaan er vanzelf kleine verschillen. Is een scheef lichaam iets om je zorgen over te maken? Het hele korte antwoord hierop is nee. Veel mensen denken dat scheefheid of asymmetrie automatisch leidt tot klachten of blessures. Maar dat is niet wat uit onderzoek blijkt. Denk bijvoorbeeld aan sporters. Een tennisser gebruikt zijn dominante arm veel meer dan de andere, een honkballer draait altijd dezelfde kant op bij het slaan en een voetballer trapt vaak met één been. Daardoor ontstaat er een natuurlijk verschil tussen links en rechts in spierkracht, motoriek en zelfs in de bouw van botten. Toch hebben veel van deze sporters helemaal geen last van blessures, ondanks die duidelijke asymmetrie. Sommige onderzoekers denken zelfs dat zulke verschillen juist helpen om het lichaam beter te laten presteren. Bijvoorbeeld door krachten beter op te vangen tijdens een beweging, of door overbelasting van de ‘zwakkere’ kant te voorkomen. Wat zegt de wetenschap? Er zijn verschillende onderzoeken gedaan naar de relatie tussen asymmetrie en blessures. De uitkomsten zijn heel wisselend. In een overzicht van 31 wetenschappelijke studies keek men naar verschillen in kracht of beweging tussen links en rechts bij sporters. Slechts een deel van die studies vond een verband met blessures. In andere gevallen werd er juist géén verschil gevonden. Bij een aantal was de link zo klein, dat het weinig betekenis had in de praktijk. Er is dus geen harde conclusie te trekken dat een beetje scheef staan of bewegen automatisch tot klachten leidt. Ook zijn er onderzoeken gedaan naar verschillen in lichaamssamenstelling, zoals spiermassa of vetverdeling tussen links en rechts bij sporters. Zelfs daaruit bleek dat asymmetrie niet automatisch tot meer blessures of pijn leidt. In één studie bij Amerikaanse footballspelers hadden sommige spelers duidelijk meer spiermassa aan één kant, maar dat hing niet samen met bijvoorbeeld rugklachten of problemen met de benen. Bij jonge taekwondo-sporters werd wel een iets hoger risico op blessures gevonden bij jongens die duidelijk verschil hadden in sprongkracht tussen links en rechts. Maar dit gold alleen voor een kleine groep, en kon bij meisjes niet bevestigd worden, waarschijnlijk omdat er te weinig vrouwelijke deelnemers waren. Kortom: het bewijs is erg beperkt, en zeker niet sterk genoeg om te zeggen dat asymmetrie altijd slecht is. Ons lichaam is van nature niet perfect symmetrisch Laten we eerlijk zijn: niemand is helemaal in balans. De ene voet is vaak iets groter dan de andere. Je gebruikt je rechterhand vaker dan je linker (of andersom). En je hebt misschien een voorkeur voor op één been leunen of naar één kant draaien. Dat is allemaal normaal. Sterker nog: ons lichaam past zich aan aan hoe we bewegen en wat we het meest doen. Doe je veel eenzijdige dingen, zoals in een bepaalde sport of beroep, dan verandert je lichaam daar een beetje door. Dat is niet slecht, maar juist een slimme manier van het lichaam om zich aan te passen. Zo kun je efficiënter bewegen en beter presteren. Dus ja, je rugspieren kunnen aan één kant iets sterker zijn. Of je schouder beweegt aan de ene kant iets soepeler. Dat is geen fout in het systeem, maar vaak juist een teken dat je lichaam zich goed aanpast aan wat je van het vraagt. Wat betekent dit voor jou en voor fysiotherapeuten? Als fysiotherapeut is het belangrijk om naar het geheel te kijken. Niet alleen naar verschillen tussen links en rechts, maar vooral naar hoe iemand beweegt, waar hij of zij last van heeft, en wat het lichaam moet kunnen in het dagelijks leven of in sport. Een scheef bekken of een spier die aan de ene kant iets sterker is, hoeft niet meteen ‘gecorrigeerd’ te worden. Dat is pas nodig als het daadwerkelijk klachten geeft of je in de weg zit bij bepaalde bewegingen. Zomaar proberen om alles gelijk te maken, kan zelfs averechts werken. Ook voor jou als patiënt of sporter is het goed om te weten: je hoeft niet te streven naar een lichaam dat er perfect symmetrisch uitziet of exact gelijk beweegt aan beide kanten. Dat is niet realistisch en ook niet nodig om goed te kunnen functioneren. Wanneer is asymmetrie wél belangrijk? Betekent dit dan dat we asymmetrie altijd mogen negeren? Nee, natuurlijk niet. Er zijn wel situaties waarin grote verschillen tussen links en rechts een rol kunnen spelen. Bijvoorbeeld: Als er plotseling een groot verschil ontstaat, bijvoorbeeld na een blessure of operatie. Als asymmetrie zorgt voor beperkingen in beweging of pijn tijdens activiteiten. Als je merkt dat je steeds dezelfde blessure oploopt aan dezelfde kant van je lichaam. In zulke gevallen is het goed om verder te kijken. Dan kan het wel zinvol zijn om kracht, stabiliteit of mobiliteit meer in balans te brengen. Maar dat is altijd maatwerk.
Blood Flow Restriction (BFR) training is een nieuwe trainingsvorm die de laatste jaren snel in populariteit toeneemt. Het afknellen van een ledemaat, zodat er minder bloed in en uit kan om er vervolgens keihard mee te trainen is iets wat bij velen vragen zal oproepen. In deze blog ga ik uitleggen wat BFR is, waarom het nuttig kan zijn én ik zal gaandeweg een paar praktische voorbeelden geven van het gebruik. Een van de meest voorkomende gevolgen van een blessure aan een spier, pees of bot is het verlies van spierkracht en spiermassa (atrofie). Nadat je flink door je enkel bent gegaan moet je een paar dagen kalm aan doen om de enkelbanden te laten herstellen. In die periode kun je dus niet je spieren belasten op het niveau waarop ze voor de blessure belast werden. Op dat moment wordt bijvoorbeeld je kuit al erg snel minder sterk en neemt ook de spiermassa af. Ditzelfde geldt na een kruisbandblessure en -operatie. Je kan je knie de eerste weken nog niet goed belasten vanwege het herstelproces dat bezig is. Je zult ook dan zien dat je quadriceps fors in kracht en massa zullen afnemen. Beide vormen van atrofie proberen we met allerlei oefenvormen zo veel mogelijk te remmen, maar helaas ontkomen we er meestal niet aan. Te zware spierkrachttraining belemmert namelijk het herstelproces van de blessure. Dit is het moment dat BFR (ook wel Kaatsu of Oclussion training genoemd) nuttig kan zijn. Hierbij train je met ca. 20-30% van je maximale gewicht met setjes van ongeveer 15 tot 20 herhalingen (normaliter train je op 60-70% met 3x10 herhalingen). Dit verlicht de belasting op het gewricht en verlegt de focus meer op spierbelasting. ''Hoe werkt BFR dan?'' Hoor ik je denken. De precieze fysiologische processen zijn nog niet helemaal zeker. Er wordt op het moment nog veel onderzoek gedaan naar het werkingsmechanisme. Om toch een beetje duidelijkheid te scheppen, moeten we eerst snappen hoe spierkracht en spiermassa toenemen (hypertrofie) bij 'normale' krachttraining. De drie factoren die dit beïnvloeden zijn mechanische spanning, metabole stress en spierschade. Met name de laatste twee lijken anders te reageren tijdens BFR dan bij normale krachttraining. Doordat de bloedtoevoer in en uit de spier wordt verminderd, neemt de pH waarde af (verzuring). Dit geeft een grotere vermoeidheidsprikkel aan het lichaam. Door de toenemende verzuring in de spier wordt de training nog zwaarder, omdat de spier minder goed zijn werk kan doen. Dit is de forse toegenomen metabole stress. De verzuring kan nauwelijks worden afgevoerd door het bloed en dus zal er veel spanning in de spier ontstaan. Hierdoor wordt de vermoeidheidsprikkel alleen maar groter. Uiteindelijk zal de spier op maximaal vermogen moeten aanspannen om nog kracht te kunnen leveren. Zoals je ziet, is BFR niet een relaxte training waar je even een paar keer wat bewegingen maakt. Het is hard werken, en je moet goed door de verzuring heen kunnen trainen. Veiligheid is natuurlijk een belangrijke factor tijdens BFR. Aangezien het nog een relatief nieuwe methode is, wordt er nog erg voorzichtig te werk gegaan. Er zijn een aantal contra-indicaties voor BFR. Dit zijn aandoeningen als hartproblematiek, zenuwschade, hoge bloeddruk, trombose of lymfeproblematiek. Ook tijdens een zwangerschap wordt dit niet gebruikt. Dit is puur omdat we niet zeker weten of het ongewenste effecten teweeg kan brengen. Ook zorgen we er altijd voor dat een arm of been niet volledig afgekneld is. Wanneer de bloedstroom volledig is afgesloten, is er een kleine kans op bloed klontering. Dit is iets wat we uiteraard willen voorkomen. Daarom beperken we de bloedstroom alleen. We testen dit altijd aan de hand van onze meter die op het apparaat zit en we kunnen nog de hartslag testen in de grote teen of duim. Wanneer deze geen hartslag meer geeft, weten we dat de BFR band te strak zit. Nu we meer kennis hebben over de achtergrond van BFR lijkt het er op dat dit een erg nuttige toevoeging kan zien op een revalidatieproces. Het geeft voor velen de mogelijkheid om al eerder in het proces zwaar te kunnen trainen en dus op lange termijn betere resultaten te boeken.
Hoe om te gaan met hypermobiliteit?
Blessures aan de voorste kruisband behoren tot de meest frequente knieblessures in de sportwereld. In deze blog zal ik je uitleggen wat een kruisband precies is, hoe een blessure kan ontstaan en wat je eraan kunt doen. De voorste kruisband (VKB) is een ligament dat zich in de knie bevindt. Hij reikt van de achterzijde van het dijbeen naar de voorzijde van het scheenbeen. Samen met de achterste kruisband vormt hij een X, wat de naam kruisband verklaart. De VKB voorkomt dat het scheenbeen naar voren kan schuiven ten opzichte van het dijbeen en biedt daarnaast stabiliteit bij draaibewegingen van de knie. Deze stabiliteit is essentieel bij het draaien en keren in onder andere veldsporten. Jaarlijks vinden er wereldwijd zo'n twee miljoen VKB blessures plaats. Daarbij is de incidentie bij vrouwen 1.7 keer groter dan bij mannen. Over het algemeen zijn sporten met wenden, keren en springen risicovoller. Er zijn verschillende manieren waarop een kruisband kan afscheuren. Hierbij wordt grofweg onderscheid gemaakt tussen het contact mechanisme en het non-contact mechanisme. Het contact mechanisme is bijvoorbeeld een voetballer, die tijdens een duel om de bal, een tik tegen het been krijgt van de tegenstander. Deze tik, gecombineerd met heel veel belasting op het been (lichaamsgewicht en vaak veel snelheid) zorgt ervoor dat de knie dit niet meer op kan vangen en zwikt. Ditzelfde kan gebeuren zonder dat iemand contact heeft met een tegenstander. Denk hierbij aan een verkeerde landing na een sprong of als je voet blijft haken terwijl je bovenlichaam beweegt. Kruisbandblessures vinden naar schatting plaats gedurende de eerste 40 milliseconden na contact met de grond. Dit is zo snel, dat spieren vaak de kans niet eens krijgen om te reageren. De verwachting is daarom dat kruisbandblessures meer te wijden zijn aan het plannen van bewegingen door het brein, dan door (een gebrek aan) spierkracht. Wanneer je kruisband is gescheurd, is het raadzaam om gelijk te beginnen met revalideren, ongeacht de operatieplannen. Samen met een fysiotherapeut kun je hier mee aan de gang. Je knie is namelijk zeer gezwollen vanaf de eerste uren na de blessure en dit kan wel een paar weken duren. Fietsen en voorzichtige krachttraining kan daar veel bij helpen. Langzamerhand zul je merken dat je steeds meer kan en dat de pijnklachten afnemen. Deze eerste weken van revalidatie zijn essentieel voor het daaropvolgende traject. Als je namelijk kiest voor een operatie, is het belangrijk om daar zo fit en sterk mogelijk in te gaan. ''Better in is better out'' . Er zijn verschillende operatietechnieken om een nieuwe kruisband te reconstrueren. Vaak wordt er een nieuwe kruisband gemaakt van je eigen hamstring pees of van de voorkant van je kniepees. Dit zijn keuzes die de orthopeed in overleg met jou maakt. Je hoeft niet te kiezen voor een operatie. De lange termijn uitkomsten blijken vaak niet anders als je non-operatief herstelt van een kruisband blessure. Deze keuze wordt gemaakt op basis van je leeftijd, geslacht, sportambitie en uiteraard je eigen voorkeur. Zodra het herstel is gestart, sta ik klaar om je te ondersteunen. De komende 9 tot 12 maanden zullen we intensief werken om je terug te brengen op het niveau waarop jij weer wilt functioneren. We gaan dit geleidelijk opbouwen: van kleine inspanningen op de fiets naar zware plyometrische oefeningen en sportspecifieke trainingen. We besteden niet alleen aandacht aan je knie, maar ook aan je mentale estado. Na een blessure kan springen best angstig zijn, laat staan weer gaan wintersporten of voetballen. Dit mentale aspect is minstens zo cruciaal als de fysieke revalidatie. Daarnaast leer ik je om te voelen wat je lichaam kan en welke signalen het afgeeft, zodat je kunt inschatten wat goed is en wat niet. Op deze manier kun je je knie de rest van je leven goed verzorgen. Daar heeft hij zeker behoefte aan. Ik help je graag bij het herstellen van kruisband blessure. Neem vooral contact met me op om te vragen wat de mogelijkheden zijn.
In een wereld waar fitte en gespierde lichamen de norm lijken te zijn, is krachttraining een populaire en effectieve manier geworden om aan je lichaam te werken. Echter, net als bij elke vorm van lichamelijke activiteit, brengt krachttraining ook risico's met zich mee die belangrijk zijn om te begrijpen. In deze blog duik ik dieper in de wereld van krachttraining en belicht ik de potentiële risico's die kunnen optreden, of je nu een doorgewinterde fitnessfanaat bent of net begint met je krachtsessies. Ik ben er van overtuigd dat iedereen een vorm van fitness kan doen. Uiteraard doet iedereen dit op zijn of haar eigen niveau. Blessuregevoeligheid Fitness, en vooral krachttraining met zware gewichten, wordt gezien als een zeer blessuregevoelige sport. ''Squatten met 150KG op je schouders kan toch niet goed voor je zijn?'' of ''Je sloopt je lichaam!'' zijn opmerkingen die ik regelmatig te horen krijg. Hoewel ik daar zelf meestal om moet lachen, vind ik het tegelijk ook erg zonde. Er is een angst voor trainen met zware gewichten ontstaan. Daardoor zullen velen ver onder hun niveau trainen, met als gevolg dat ze niet de progressie maken waar ze op hopen. Gelukkig zijn er veel onderzoeken gedaan naar het aantal blessures per sport. Dit wordt uitgedrukt in het aantal blessures per 1.000 uur. Professioneel voetbal: 36 per 1.000 uur (Lopez-Valenciano et al. 2020) Amateur voetbal: 17.5 per 1.000 uur (Gurau et al 2023) Professioneel Rugby: 218 per 1.000 uur (Ball et al 2017) Cricket: 48.8 per 1.000 uur (Williams et al 2024) Boxen: 400 per 1.000 uur (Alevras et al 2022) Hardlopen: 17.8 per 1.000 uur (Videbaek et al 2015) Cross-Fit: 4.2 per 1.000 uur (Serafim et al 2023) Krachttraining: 3.2 per 1.000 uur (Serafim et al 2023) Op basis van deze cijfers kunnen we stellen dat krachttraining een van de veiligste sporten is die je kan doen. Een mogelijke verklaring is de gecontroleerde omgeving waarin krachttraining plaatsvindt. Het blijft natuurlijk altijd belangrijk om het goed op te bouwen en goed te blijven luisteren naar je lichaam. Kracht bouw je op in jaren, niet in dagen. Te oud om te trainen Onderzoek toont aan dat gemiddeld de spiermassa elke 10 jaar met 5 tot 10% daalt vanaf de leeftijd van 30 jaar (Volpi et al 2004) . Deze afname heeft een significante impact op onze algehele gezondheid en vitaliteit naarmate we ouder worden. Denk hierbij aan valgevaar, botbreuken en invaliditeit. Daarom wordt het steeds crucialer om actief te blijven en ons lichaam te ondersteunen in het behouden van spiermassa. Krachttraining is een van de meest effectieve methoden hiervoor, aangezien het niet alleen de spieren sterk houdt, maar ook aanzienlijk bijdraagt aan het verlagen van het risico op ernstige aandoeningen zoals diabetes, hart- en vaatziekten, osteoporose, bepaalde vormen van kanker en zelfs dementie (Stamatakis et al 2018) . Door regelmatig aan krachttraining te doen, investeren we niet alleen in het behouden van onze fysieke kracht, maar ook in het bevorderen van onze algehele gezondheid en welzijn op lange termijn. Ik laat graag zien hoeveel je nog kan bereiken met krachttraining, ook op latere leeftijd. Niet weten waar te beginnen Op het eerste gezicht kan de sportschool een intimiderende plek lijken. Er staan allerlei ingewikkelde apparaten waarvan je misschien niet weet hoe ze werken, en er zijn mensen die met zware gewichten aan het trainen zijn alsof het niets is. Het kan een uitdaging zijn om als beginner je weg te vinden en hulp te vragen, vooral als je het gevoel hebt dat iedereen om je heen alles al lijkt te weten. Ook kan het lastig zijn om te weten welke oefeningen geschikt zijn en hoe vaak je ze moet doen, waardoor het moeilijk kan zijn om een goed en effectief trainingsprogramma op te stellen. Samen kunnen we werken aan het opbouwen van zelfvertrouwen en kennis. Ik zal je niet alleen begeleiden bij het kiezen van de juiste oefeningen en leren hoe je deze zelfstandig kunt uitvoeren, maar ook bij het begrijpen van je eigen lichaam en de manier waarop het reageert op verschillende vormen van beweging en training. Samen zullen we werken aan het creëren van een trainingsroutine die niet alleen effectief is, maar ook leuk en uitdagend, zodat je met vertrouwen en plezier aan je fitnessdoelen kunt werken. Door wat meer duidelijkheid te scheppen, hoop ik meer mensen aan het sporten te krijgen. Goed voor jezelf en voor je lichaam zorgen is belangrijker dan je denkt. Bij twijfel kun je altijd de hulp inschakelen van een expert.